Yaşamak ve Yaşatmak İçin Kitap

 Bir kitap okuyup hayatı değişenlerden değilim; olmak da istemem hiçbir zaman. Mümkünse eğer; tüm kitapları okuyup hayatı değiştirmek isterim. Kitap kurdu değil, kitap insanıyım; okudukça insanileşmedikten sonra okumak neye yarar ki?

Kitap;  kimi için dünyanın eğik eksenine inat, onurlu ve başı dik yaşamak için geçmişten geleceğe taşınan kadim tecrübelerin gövdesinde biten her bir yaprak; kimi içinse, podyumda dik yürümek için beynin kıvrımlarına nakşedilen değil sadece kafa denilen içi boş uzvun dengesini sağlamak için alelade bir araç.

Gecenin bir vakti, gökyüzü denen koyu mavi karanlık tabağa doğru bir bakın. O koyu mavi tabağa serpilmiş birer ateş böceği gibi parıldayan yıldızların tamamına yakının  aslında milyonlarca yıl önce yok olmuş,yerlerinde yeller esmekte olduğu gerçeğini  düşünün. Bizim gördüğümüzün   daha sönmeden önce, parıldayan ışığın milyonlarca ışık yılı uzaktan bize ancak ulaşabilmiş göz kırpmaları olduğunu anımsayın  . Kitaplarda öyle değil midir? Ölmüş,yok olmuş,toprakla harç olmuş,bitkiye, börtü böceğe can vermiş insanoğlunun posasından arta kalan özün yüzlerce belki binlerce yıl öteden işmarının bize göz kırpmaları değil midir? Ya kitap okumak? Ademoğlunun  geçmişten geleceğe gönderdiği ışığın altında kah hüzünlü,kah komik,kah acı dolu bir serüvenin izini sürmek değil midir satır aralarında.

Kitap nefes almaktır. Geçmişten soluduğumuzu;  içtiğimiz geçmişi, geleceğe doğru üflemektir. Soluk alırken yaşadığımız,  henüz geçmiş olmamış anın gerçeğini, soluk verirken geleceğe doğru, yaşayacaklara, yaşanacaklara doğru bir nefes dolusu itelemek,yürütmektir kitap. Geçmişten soluk alıp geleceğe soluk vermektir kitap.

Kitap tarih olmaktır; ebediyen var olmaktır kitap. Zaman denilen çizelgenin üstüne kalıcı izler bırakmaktır kitap. Yaşam denilen üst üste binmiş takvim yapraklarının arasına sızıp, saatli maarife can vermektir kitap. Kitap yaşamaktır. Kitap geçmişten ruh çağıranların, gelecekteki ruh çağırıcılarıdır.Kitap yokluğun, geleceğin, sırası gelince yok olacak geleceğin yani yaşam denilen silsilenin dimağıdır.Kitap insanlığın tarihi, insanlığın ta kendisidir.

Bu blogdaki popüler yayınlar

On İki Gezici Öykü / Gabriel Garcia MARQUEZ

Resim
On sekiz yıllık bir süre içerisinde, kimi gazete haberi, kimi de senaryo halinde olan ve  yazarın gördüğü bir rüyanın üzerinde bıraktığı etki üzerine öykü haline getirilen,  uzun bir yazın süreci sonucu oluşturulmuş  on iki öyküden oluşmuş bir kitapla karşı karşıyayız. Öyküler: -iyi yolculuklar sayın başkan -azize -uyuyan güzelin uçağı -kendimi rüya görmek için kiralıyorum -ben yalnızca telefon etmeye gelmiştim -ağustos korkuları -maria dos prazeres -zehirlenmiş on yedi ingiliz -poyraz -senora forbes'in mutlu yazı -ışık su gibidir -karda kan izlerin’ den oluşmaktadır.   En sevdiklerim “maria dos prazeres”,   " ben yalnızca telefon etmeye gelmiştim” , “azize” ve “iyi yolculuklar sayın başkan” olarak sıralayabilirim. Özellikle   “ışık su gibidir” öyküsünü hiç sevmediğimi söyleyebilirim. Azize’ de;  bir baraj inşaatı sebebi ile köy mezarlığının taşınması gerekmektedir.  Köy mezarlığında defnedilmiş karısı ve kızının mezarları
Devamı

Hemşinli Yüzyılı

Resim
Hopa’nın sosyolojisi büyük oranda değişti. Hemşinlilerin köylerden şehre akışı ile gerçekleşen bu değişimin siyasi, ekonomik, toplumsal sonuçları oldu,   olmaya da devam edecek. Yurttaş-siyaset ilişkisinin katılım, etkileşim, denetim üzerinden inşa edilmediği, ‘yetkinlik, olgunluk, donanım’ gibi hasletlerin göz ardı edildiği, ilişkinin sadece ‘oy verme’ ritüeline indirgenmiş halinin bir sonucu olarak seçmeni sadece oy verme hakkına sahip ‘kelle’ olarak değerlendirilmesi değişimin ilk olarak kendini siyasi alanda göstermesine sebep olur. Son yıllarda özellikle yerel seçimlerde Hemşinlilerin hiç olmadığı kadar öne çıkması, deyim yerindeyse Hemşinlinin ‘pazarına nur yağmasının’ sebebi budur. Elbette siyaseten belirleyici olmanın yanı sıra ekonomik yaşamda da görünür olmaya başlamak Hemşinlilerin gönlünü okşamaktadır.   Ancak hızlı değişimlerin geride bıraktığı enkaz, tortu, çer-çöp de Hemşinlilerin diğer bir gerçekliği olacaktır. Bu gerçeklik Hemşinlilerin ve Hemşinli kültürünün yozla
Devamı

Milena'ya Mektuplar / FRANZ KAFKA

Resim
Hikayeyi  farklı anlatılarda olsa da hepimiz biliriz. Ülkesinde halkı  ile mutlu yaşayan bir kral, yeni yapılan çeşmeden su içen halkının delirdiğini fark eder. Uyarıları karşısında halkı onu deli olmakla itham eder. Kral sonunda çeşmeden su içmeyen tek kendisinin kaldığını görerek, onca delinin arasında  kimse ile anlaşamaz, krallığını yönetemez hale gelir. Delilerin ülkesinde ben akıllıyım diyerek ülkesini yönetemeyeceğini anlayan kral fikirlerinden,hislerinden vazgeçerek, onlar için savaşmayarak çeşmeden kana kana su içer ve deliler ülkesinin “normalleri” arasına katılır. Tuhaf bir adamdır Kafka.  Aslında tuhaf olan biziz. Aynı çeşmenin suyunu içip toptan delirdiğimiz için içmeyen herkesi tuhaflıkla ithaf ederiz. İlle de onun da o malum çeşmenin suyunu içip aramıza katılmasını isteriz. Aslında Kafka o malum çeşmenin suyunu içmemek için inatla savaşan, hırpalanan, yaralanan, yaralarını onamasını bilmeyen, belki de onamak istemeyen, kendi içine akan ete kemiğe bürünmüş bir
Devamı